Jałówki i kastrowane młode bydło mają z powodu odmiennej gospodarki hormonalnej mniejsze tempo wzrostu w porównaniu z buhajkami. Wyraża się to zwłaszcza w niższych przyrostach białka a w warunkach bardzo intensywnego żywienia we wcześniejszym rozpoczęciu odkładania tłuszczu. Im większa jest koncentracja składników pokarmowych w paszy, tym bardziej opłacalny jest krótszy okres opasu. Jałówki i młode wólce mogą bez kłopotu być opasane na pastwisku —-jest to ich wielką zaletą w porównaniu do opasu buhajków. Niestety w znaczącej liczbie sytuacji zdarza się wówczas silna inwazja pasożytów, w wyniku, której wzrasta bezproduktywne zużycie składników pokarmowych. Ilość pobranych składników odżywczych nie pozostaje wtedy w żadnym rozsądnym stosunku do dziennych przyrostów.
Na bazie danych NRC, dokładniej opisanych poprzez Breirema i Homba (1972), normy dotyczące zamówienia na energię opasanych jałówek i młodych wolców zależnie do przyrostów. Potrzeby bytowe były określone dokładnie tak samo jak dla buhajków. Norma NRC określa je na 311 kj (77 kcal/kg) W0\'75. Zapotrzebowanie na 100 g przyrostu podane jest jako średnia, od której mogą być odchylenia rzędu 10 % przy wahaniu się przyrostów dziennych od 800 do 1000 g. W znacznym stopniu wyższe przyrosty są na ogół tylko krótkotrwałe, występują np. przy pi zejściu ze średniego pastwiska na intensywny opas oborowy na skutek wzrostu kompensacyjnego. Wtedy jednostka przyrostu osiągana jest nieco mniejszym nakładem energii.
Zobacz także: Bezpieczna Podróż Produktów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz