Mechanizacja wybierania kiszonki z silosów wieżowych wymaga wysokich nakładów technicznych, tak, że aktualnie większość silosów wieżowych opróżnia się ręcznie. Praca ta zaliczana jest do najcięższych zamówień rolniczych i pochłania 2/3 całego czasu przeznaczonego na zadawanie paszy. W przypadku większych stad bydła czynność ta wymaga wagę zmechanizowania. Do tego celu stosowane są chwytaki i skrawacze. Chwytaki są narzędziami wielostronnymi, nadają się do napełniania i wybierania, ale wyłącznie grubo pociętej masy roślinnej. Rozdrobnienie źdźbeł do długości poniżej 3 cm utrudnia chwytanie masy roślinnej poprzez kleszcze chwytaka. Ten sposób wybierania powoduje silne rozluźnienie powierzchni zakiszanej masy roślinnej. Skrawacze wybierają równomiernie grube warstwy masy roślinnej nie rozluźniając całej pryzmy i pozostawiają gładką powierzchnię — jednakże stosowanie ich jest uwarunkowane z kolei dużym rozdrobnieniem masy roślinnej. Pod względem wytworzania technicznego i sposobności wykorzystania rozróżnia się skrawacz górny i skrawacz dolny. Skrawacz górny zawieszony jest na ciągniku ponad pryzmą kiszonkową. Zamocowane na skrawaczu rolki wspierające opierają się o ścianę silosu, co zapewnia właściwy kierunek cięcia. Ślimacznice wyposażone w ostrza tnące albo przenośnik zębaty skrawają rozdrabnianą masę i przenoszą ją do umieszczonej w środku rzutnika dmuchawy. Poprzez otwory (luki) o maksymalnym rozstawieniu 1, 65 cm kiszonka jest wdmuchiwana do szybu. W dużych silosach używa się górne skrawacze, które kierują kiszonkę do środkowego szybu uformowanego podczas napełniania silosu za radą przeciągania okrągłego walca ze stali. W innym typu budowy dmuchawa stojąca na zewnątrz silosu wciąga masę roślinną. Przy stosowaniu tego rodzaju skrawaczy nie są potrzebne otwory (luki) do opróżniania silosu.
Zobacz także: Jak Dobrać Karton
